** ดาวดินสิ้นฟ้า สาละวิน ** รีไรต์ 2017
สาละวิน แม่น้ำแห่งชาติพันธุ์อันเป็นนิรันดร์ ท่ามกลางการเมืองอันแตกแยก รัฐประหาร สหภาพเมียนมาร์ รัฐไทยใหญ่ หน่วยข่าวกรอง และสี่หนุ่มสาวต่างเชื้อชาติและที่มา
ผู้เข้าชมรวม
5,307
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ดาวดินสิ้นฟ้า สาละวิน
Edited version 2017
สี่หนุ่มสาว สี่องค์ประกอบ หลอมรวมกันเมื่อเกลียวสายน้ำแห่งโชคชะตาพัดพา
สาละวิน สายน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนซึ่งอาศัยอยู่บนแผ่นดินแห่งความขัดแย้ง แม่น้ำแห่งชาติพันธุ์อันเป็นนิรันดร์
* * * * *
ปาลี พี่สาวฝาแฝดของสันสกฤต ตัดสินใจเดินทางมาทำงานที่เชียงใหม่ และได้กลับมาอยู่ร่วมกันกับคู่แฝดซึ่งกำลังปักหลักเรียนปริญญาโทด้านชาติพันธุ์ในพม่า
แสงฉาน จากรัฐฉานในสหภาพพม่า ผู้แบกภาระหน้าที่จากบ้านเกิดเมืองนอน ในฐานะปัญญาชนรุ่นใหม่อันเป็นความหวังของชาวไทยใหญ่
สันสกฤต แฝดผู้น้องที่มีความเป็นตัวตนชัดเจนยิ่ง กับการเรียนขั้นสูงของเธอที่ทำให้เธอต้องเดินทางข้ามน้ำสาละวินเพื่อศึกษาให้ลึกซึ้งเรื่องชาติพันธุ์ และพบพานอย่างไม่ลงรอยนักกับนายทหารฝ่ายพม่า
ทินเมียนอู นายทหารข่าวกรองพม่าที่เป็นคลื่นลูกใหม่ ประจำเมืองตองยีแห่งรัฐฉาน หน่วยข่าวกรองที่ขึ้นชื่อเรื่องความสามารถและมันสมองอันล้ำหน้า ทุกสิ่งที่เขาทำ... ก็เพื่อประเทศของเขา
ใต้ผืนดาวอันกว้างใหญ่ สี่หนุ่มสาวเวียนมาพบกันด้วยชะตาฟ้าลิขิต ท่ามกลางความบีบคั้นทางการเมืองแห่งรัฐประหาร เขาและเธอต้องใช้ความเชื่อมั่นฝ่าฟันไปเอง
18 มีนาคม 2554
ทางบก. ไฟน์บุ๊ค (พี่จี้ด) แจ้งว่าการตีพิมพ์นิยายล็อตใหม่ที่มีนิยายเรารวมด้วยในครั้งนี้ อาจจะขลุกขลักไปบ้างเพราะทางสำนักพิมพ์ย้ายออฟฟิศ และขั้นตอนต่างๆ ก็ค่อนข้างใช้เวลาอยู่บ้าง (แต่เข้าใจทาง สนพ ค่ะ) อย่างไรก็ตาม พี่จี้ดแจ้งว่าจะออกทันงานหนังสือ ปลายเดือนมีนาคม 2554 นี้ค่ะ
พฤศจิกายน 2560
หลังจากนิยายเรื่องนี้รวมเล่มมาราวๆ หกปีแล้ว ก็ถึงเวลารีไรต์ แก้ไขปรับปรุงเล็กๆ น้อยๆ ตามประสาคนเขียนนะคะผลงานอื่นๆ ของ ณ พิชา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ณ พิชา
"อย่าเพิ่งเมินหน้าหนีเรื่องนี้..."
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่าเป็นคนไม่สนใจการเมืองเอามากๆ จะประเทศไหนก็แล้วแต่...รับรองเมิน จึงต้องขออภัยผู้เขียนด้วยที่จะต้องบอกว่าเห็นเล่มนี้แล้วเมินทันที...แต่บังเอิญมีคนรั้งไว้ พร้อมกับเชียร์ว่า อ่านสิ ถ้าปลากัดอ่านต้องชอบแน่ๆ ภาษาดี ดำเนินเรื่องดี...บังเอิญคนๆ นั้นภาษีดีเสียด้วยก็เลย...จัดมา ถ้าเอาสั้นๆ ก็ต้องบอกว่า...หากคุณอ่านเรื่องนี้จะท ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่าเป็นคนไม่สนใจการเมืองเอามากๆ จะประเทศไหนก็แล้วแต่...รับรองเมิน จึงต้องขออภัยผู้เขียนด้วยที่จะต้องบอกว่าเห็นเล่มนี้แล้วเมินทันที...แต่บังเอิญมีคนรั้งไว้ พร้อมกับเชียร์ว่า อ่านสิ ถ้าปลากัดอ่านต้องชอบแน่ๆ ภาษาดี ดำเนินเรื่องดี...บังเอิญคนๆ นั้นภาษีดีเสียด้วยก็เลย...จัดมา ถ้าเอาสั้นๆ ก็ต้องบอกว่า...หากคุณอ่านเรื่องนี้จะทำให้คุณรักและภูมิใจกับประเทศไทยมากขึ้น พร้อมกันนั้นคุณจะ 'เอ็นดู' ประเทศเพื่อนบ้านอย่างพม่าที่หลายคนเคย 'เมิน' ภาษาสำนวนดีมากค่ะ เป็นการดำเนินเรื่องที่ไม่ได้มีฉากบ้านเมืองพม่าจนน่าหวั่นใจ แต่ใช้บทสนทนาของตัวละครหลักในการเล่าเรื่อง ซึ่งถือว่าทำได้ดีมาก อ่านแล้วเพลิน ไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดข้อมูล แต่ทำให้เรามองว่า การเมืองก็ 'น่าสนใจ' ดีเหมือนกัน เพราะ ณ พิชา สะท้อนมุมมองจากตัวเองมาได้อย่างน่าชื่นชม... คนเขียนสื่อให้เห็นว่าข้อมูลรู้ลึกรู้จริง แต่ไม่ใช่วิชาการจนเกินไป เพราะมีความรู้สึกนึกคิด ความคิดเห็นตลอดทั้งเรื่อง คล้ายเรากำลังสนทนากับตัวละคร...เป็นการดำเนินเรื่องง่ายๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน อ่านแล้วรู้สึกดีปนอบอุ่น เห็นปก เห็นชื่อ เห็นคำโปรย...อย่าเพิ่งเมินนิยายเรื่องนี้ค่ะ...อย่าเพิ่งตัดสินว่าไม่ชอบแนวนี้ หรือนิยายทำนองนี้...เพราะคุณอาจคิดแบบข้าพเจ้าว่า...ถ้าไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ก็จะพลาดวรรณกรรมชิ้นดีอีกชิ้นหนึ่งเป็นแน่ สุดท้าย...อยากจะบอกว่า...ขอบคุณจิตวิญญาณของ ณ พิชา วงการวรรณกรรมต้องการ คนทำงานด้วยแรงบันดาลใจ ตั้งใจ และรักษาจรรยาบรรณอย่างคุณเป็นตัวอย่าง เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องต่อๆ ไปนะคะ ^^ อ่านน้อยลง
ปลากัด | 12 ส.ค. 54
0
0
"อย่าเพิ่งเมินหน้าหนีเรื่องนี้..."
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่าเป็นคนไม่สนใจการเมืองเอามากๆ จะประเทศไหนก็แล้วแต่...รับรองเมิน จึงต้องขออภัยผู้เขียนด้วยที่จะต้องบอกว่าเห็นเล่มนี้แล้วเมินทันที...แต่บังเอิญมีคนรั้งไว้ พร้อมกับเชียร์ว่า อ่านสิ ถ้าปลากัดอ่านต้องชอบแน่ๆ ภาษาดี ดำเนินเรื่องดี...บังเอิญคนๆ นั้นภาษีดีเสียด้วยก็เลย...จัดมา ถ้าเอาสั้นๆ ก็ต้องบอกว่า...หากคุณอ่านเรื่องนี้จะท ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่าเป็นคนไม่สนใจการเมืองเอามากๆ จะประเทศไหนก็แล้วแต่...รับรองเมิน จึงต้องขออภัยผู้เขียนด้วยที่จะต้องบอกว่าเห็นเล่มนี้แล้วเมินทันที...แต่บังเอิญมีคนรั้งไว้ พร้อมกับเชียร์ว่า อ่านสิ ถ้าปลากัดอ่านต้องชอบแน่ๆ ภาษาดี ดำเนินเรื่องดี...บังเอิญคนๆ นั้นภาษีดีเสียด้วยก็เลย...จัดมา ถ้าเอาสั้นๆ ก็ต้องบอกว่า...หากคุณอ่านเรื่องนี้จะทำให้คุณรักและภูมิใจกับประเทศไทยมากขึ้น พร้อมกันนั้นคุณจะ 'เอ็นดู' ประเทศเพื่อนบ้านอย่างพม่าที่หลายคนเคย 'เมิน' ภาษาสำนวนดีมากค่ะ เป็นการดำเนินเรื่องที่ไม่ได้มีฉากบ้านเมืองพม่าจนน่าหวั่นใจ แต่ใช้บทสนทนาของตัวละครหลักในการเล่าเรื่อง ซึ่งถือว่าทำได้ดีมาก อ่านแล้วเพลิน ไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดข้อมูล แต่ทำให้เรามองว่า การเมืองก็ 'น่าสนใจ' ดีเหมือนกัน เพราะ ณ พิชา สะท้อนมุมมองจากตัวเองมาได้อย่างน่าชื่นชม... คนเขียนสื่อให้เห็นว่าข้อมูลรู้ลึกรู้จริง แต่ไม่ใช่วิชาการจนเกินไป เพราะมีความรู้สึกนึกคิด ความคิดเห็นตลอดทั้งเรื่อง คล้ายเรากำลังสนทนากับตัวละคร...เป็นการดำเนินเรื่องง่ายๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน อ่านแล้วรู้สึกดีปนอบอุ่น เห็นปก เห็นชื่อ เห็นคำโปรย...อย่าเพิ่งเมินนิยายเรื่องนี้ค่ะ...อย่าเพิ่งตัดสินว่าไม่ชอบแนวนี้ หรือนิยายทำนองนี้...เพราะคุณอาจคิดแบบข้าพเจ้าว่า...ถ้าไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ก็จะพลาดวรรณกรรมชิ้นดีอีกชิ้นหนึ่งเป็นแน่ สุดท้าย...อยากจะบอกว่า...ขอบคุณจิตวิญญาณของ ณ พิชา วงการวรรณกรรมต้องการ คนทำงานด้วยแรงบันดาลใจ ตั้งใจ และรักษาจรรยาบรรณอย่างคุณเป็นตัวอย่าง เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องต่อๆ ไปนะคะ ^^ อ่านน้อยลง
ปลากัด | 12 ส.ค. 54
0
0
ความคิดเห็น